Hoe kunt u de exacte lekkage in een koelkast bepalen en lokaliseren? Lekt er koelmiddel?

Hoe repareer ik een lekkende leiding van de koelkast?

De verdampers van deze koelkasten zijn over het algemeen gemaakt van niet-koperen buismaterialen, en na langdurig gebruik zal er schimmel ontstaan. Na controle van de lekkende buisonderdelen is de gebruikelijke reparatiemethode het vervangen van de beschadigde buisonderdelen door nieuwe. Dit is de oorzaak van de lekkage van de spoel. Dus hoe controleer je de locatie van het koelmiddellek in de koelkast voordat de onderhoudswerkzaamheden aan de vervangende onderdelen beginnen?

 Hoe kan ik vaststellen of er sprake is van een koelmiddellek in de koelkast?

Als de staande koelkast niet koelt, raak dan na tientallen minuten de hogedrukleiding aan en voel of deze heet is. Tegelijkertijd is de lagedrukleiding bijna op kamertemperatuur (normaal gesproken rond de 0 °C, met lichte vorst). Dit kan wijzen op een defect aan de koelkast. Koelmiddellekkage.

 Hoe bepaal je de omvang van een lekkage?

Lekkages van koelmiddel bij koelkasten doen zich doorgaans voor in de volgende accessoires: hoofdverdamper, hulpverdamper, verwarmingsbuis in het deurkozijn, ingebouwde condensor en andere plaatsen.

 

 Hoe test je pijpleidingen met perslucht?

 

Onbetrouwbare manier om te controleren op lekken:

Onervaren onderhoudsmonteurs sluiten de drukmeter rechtstreeks aan op de procesleiding van de compressor, voegen droge lucht toe tot 0,68 MPa en testen de druk in de externe leiding van de koelkast. Deze methode is soms zinloos, omdat de compressor, condensor, verdamper en andere leidingfittingen met elkaar verbonden zijn, de leidingen met elkaar communiceren en de gascapaciteit groot is. Ergens in de leiding zal de waarde van de wijzer die de drukmeter aangeeft, niet snel dalen, zelfs niet na meer dan tien dagen. Daarom is deze methode onbetrouwbaar voor het opsporen van lekken.

 

Betrouwbare detectiemethode:

1. Controleer eerst of de blootliggende pijpleiding lekt; (de blootliggende pijpleiding kan worden gecontroleerd op lekkage met zeepbellen)

2. Als er geen lekkages zijn in de blootliggende leiding, is het tijd om een ​​drukmeter te lassen om de interne staat van de leiding te controleren.

3. Las een drukmeter op de lagedrukleiding (Φ6 mm, ook wel inlaatleiding genoemd) en de hogedruk gasuitlaatleiding (Φ5 mm) in de buurt van de compressor;

4. Knip de capillair op een afstand van 5 mm van het filter af en sluit de uiteinden van de afgeknipte capillair af met soldeer;

5. Voeg droge lucht toe vanuit de procesbuis van de compressor tot een druk van 0,68 MPa en blokkeer vervolgens de procesbuis om deze interne luchtdruk te handhaven;

6. Wacht tot de temperatuur op alle lasplekken gelijk is aan de omgevingstemperatuur (gedurende ongeveer 1 uur) en markeer vervolgens met een markeerstift de positie van de meternaald op het transparante glazen deksel van de drukmeter;

7. Blijf 2-3 dagen observeren (voorwaarde is dat de omgevingstemperatuur niet veel verandert, anders heeft dit invloed op de waarde van de luchtdruk in de pijpleiding);

8. Indien tijdens het observatieproces de wijzerwaarde van een van de drukmeters daalt, markeer dit dan op het overeenkomstige transparante deksel van de wijzerplaat;

9. Nadat u 2-3 dagen lang hebt geobserveerd, daalt de druk nog verder, wat bewijst dat de leiding die is aangesloten op de drukmeter lekt.

 

Analyseer afzonderlijk op basis van lekkage van de condensor en lekkage van de verdamper:

 

A)   Als de waarde van de drukmeter in het verdampergedeelte daalt, moet dit per sectie opnieuw worden gecontroleerd.

Controleer de verdamper sectie voor sectie:

Verwijder de achterplaat, scheid de bovenste en onderste verdamper, plaats de drukmeter en blijf de luchtdruktest verhogen totdat het specifieke deel van het verdampergedeelte met de gaten is gevonden.

 

B)  Als het de drukval van het condensorgedeelte is, moet de oorzaak worden vastgesteld op basis van de structuur ervan.

Als het zo iseen condensator met een aan de achterkant gemonteerde structuur, de meest waarschijnlijke oorzaak is een perforatie van de dauwbuis op het deurkozijn.

Als het zo iseen ingebouwde condensatoris het noodzakelijk om de veranderingen in de lokale drukwaarde in de secties verder te testen en een nieuwe drukmeter in de pijpleiding te plaatsen om dit te bereiken.